Vücudumuzu ayakta tutan üç ana yapı vardır. Bunlar; omurga, sinir dokusu ve destek dokulardır.

Omurga kemiklerden oluşur. Her bir parçaya omur adı verilir. Omurlar birbirlerine ‘Faset’ adı verilen eklemlerle bağlıdırlar. Omurganın görevi sinir dokularına destek olmak, korumak ve gövdeyi dik tutmaktır. Omurlar arasında ön tarafta diskler bulunur. Bunlar jelatinöz yapılardır ve amortisör görevi görürler. Pek çok adale ve bağ, omurgaya bağlanır. 

Omurga beş bölümden oluşur. Yukarıdan aşağıya sırasıyla Servikal (7 omur), Torakal (12 omur), Lomber (5 omur), Sakrum (5 omur) ve Koksigs (3-5 omur) dur. Sakrum ve Koksigsdeki omurlar birbirleri ile kaynaşmışlardır. Her omura yukarıdan aşağıya doğru numara verilir. Örneğin Servikal bölgedeki 5 numaralı omur, yani C5, omurganın beşinci omurudur. Buna benzer şekilde T9, L2 gibi rakamlara raporlarınızda rastlayabilirsiniz.

Omurgaya önden bakıldığında tamamen düz bir görüntü verir. Ama yandan bakıldığında Servikal ve Lomber bölgede çukurlaşma, torakal ve sakral bölgede de kamburlaşma görülür.

Sinir dokusu, omurilik ve sinirlerden oluşur. Omurilik beyin sapından kaynaklanır. Omurların arka bölümünün oluşturduğu kemik kanalın içinde ilerleyerek L1-2 hizasında sonlanır. Bu hat boyunca her omur hizasında sağlı sollu olarak sinirler omurilikten çıkarak, vücuda dağılırlar.

Omuriliğin etrafını ‘Dura Mater’ adı verilen sert zar kaplar. İkisinin arasında beyin omurilik sıvısı adı verilen sıvı dolaşır.

Destek dokular adaleler ve bağlardır. Omurgaya tutunurlar ve vücudun, gövdenin hareketlerinde çok önemli rol alırlar.